Baza leków

Asentra – co to za lek? Zastosowanie, droga podania, przeciwwskazania i skutki uboczne

Asentra to lek wykorzystywany w leczeniu psychiatrycznym. Dzięki niemu wiele osób ma szansę uporać się z zaburzeniami lękowymi i depresyjnymi. Sprawdź, co znajduje się w składzie Asentry, jakie jest jej dawkowanie i co warto wiedzieć o skutkach ubocznych. 

Asentra – co to jest?

Asentra należy do leków psychiatrycznych, wydawanych wyłącznie na receptę. Substancję czynną stanowi sertralina, należąca do grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI).

Substancje pomocnicze zawarte w Asentrze to: 

  • dwuwodny wodorofosforan wapnia;
  • celuloza mikrokrystaliczna;
  • karboksymetyloskrobia sodowa;
  • hydroksypropyloceluloza;
  • glikol propylenowy;
  • hypromeloza;
  • stearynian magnezu;
  • talk;
  • dwutlenek tytanu. 

Asentra – zastosowanie

Decyzję o zastosowaniu leczenia Asentrą zawsze podejmuje lekarz, po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu z pacjentem oraz zleceniu badań. Można stosować ją zarówno u dorosłych, jak i dzieci oraz młodzieży. U pacjentów dorosłych wskazaniem do przyjmowania Asentry jest: 

  • depresja (można także zastosować lek, aby zapobiec jej nawrotom);
  • lęk napadowy;
  • zespół stresu pourazowego (PTSD);
  • agorafobia; 
  • zespoły lęku społecznego; 
  • zaburzenia obsesyjno-kompulsywne;
  • opóźniona albo przedłużona reakcja na stresujące i groźne sytuacje.

Dzieci od lat 6 oraz młodzież powyżej 17. roku życia mogą przyjmować Asentrę tylko w sytuacji, kiedy występują u nich zaburzenia obsesyjno-kompulsywne.

Asentra – dawkowanie i droga podania

Asentra występuje w formie tabletek przyjmowanych doustnie. Może być przyjmowana niezależnie od posiłków, raz na dobę. 

Ze względu na to, że Asentra jest lekiem wydawanym przez lekarza w odpowiedzi na konkretne problemy zdrowotne, powinna być stosowana zgodnie z jego zaleceniami. Dawka oraz czas przyjmowania środka będzie się różnić, w zależności od choroby czy zaburzenia:

  • zaburzenia obsesyjno-kompulsywne – dorośli: 50–200 mg na dobę; dzieci do 12. roku życia: 25–50 mg; młodzież do 17. roku życia: 50–200 mg;
  • depresja – dorośli: 50–200 mg na dobę;
  • zespół lęku napadowego, stresu pourazowego, lęku społecznego – dorośli: 25–200 mg na dobę. 

Asentra – przeciwwskazania do stosowania

Podobnie jak większość leków wydawanych na receptę, także Asentra wiąże się z przeciwwskazaniami do jej stosowania. Preparatu nie powinny zażywać osoby, które: 

  • mają stwierdzoną nadwrażliwość na jakikolwiek składnik leku; 
  • stosowały w przeszłości leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) lub podobnych. 

Stosowanie Asentry należy poprzedzić badaniami i kierować się dużą ostrożnością w przypadku pacjentów, którzy:

  • mają mniej niż 18 lat; 
  • mają skłonności do myśli samobójczych;
  • cierpią na różne manie;
  • chorują na niewydolność nerek;
  • chorują na padaczkę.

Asentra – możliwe działania niepożądane

Przyjmowanie Asentry może wiązać się z działaniami niepożądanymi, w niektórych przypadkach dość nieprzyjemnymi. Jeżeli zaobserwujesz u siebie któryś z poniższych skutków ubocznych, skontaktuj się ze swoim lekarzem. 

Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 osób) zgłaszane są takie działania, jak: 

  • bezsenność lub senność;
  • zmęczenie;
  • zawroty głowy;
  • bóle głowy;
  • biegunka;
  • nudności;
  • suchość w jamie ustnej;
  • zaburzenia wytrysku.

Spośród często (1 na 10 osób) występujących skutków ubocznych można wymienić:

  • zwiększone pocenie;
  • uderzenia gorąca;
  • zmniejszone lub zwiększone łaknienie;
  • ziewanie;
  • zaburzenia żołądkowe;
  • zaparcia;
  • ból brzucha; 
  • gazy;
  • wymioty;
  • wysypka skórna;
  • zwiększenie masy ciała;
  • zaburzenia widzenia;
  • zapalenie oskrzeli, ból gardła, katar, gorączka;
  • kołatanie serca; 
  • ból w klatce piersiowej;
  • ogólny dyskomfort; 
  • osłabienie;
  • dzwonienie w uszach;
  • koszmary senne;
  • zgrzytanie zębami;
  • zaburzenia widzenia;
  • urazy;
  • problem z ruchliwością mięśni, drżenie;
  • zaburzenia koncentracji;
  • nieregularne miesiączkowanie;
  • zaburzenia wzwodu;
  • zaburzenia smaku;
  • niepokój, depresja, lęk;
  • zmniejszenie libido;
  • ból pleców, stawów, mięśni.

Niezbyt często (u 1–10 na 1000 osób) występujące działania niepożądane to m.in.:

  • zaburzenia czynności seksualnych;
  • zwiększenie krwawienia podczas miesiączek;
  • smoliste stolce;
  • zaburzenia oddawania moczu (zwiększenie częstości oddawania moczu, niemożność oddawania moczu, nietrzymanie moczu, zwiększenie wydalania moczu, oddawanie moczu w nocy);
  • zapalenie jelit i żołądka;
  • zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych;
  • zmniejszenie stężenia hormonów tarczycy; 
  • szybsze bicie serca; 
  • zakażenia ucha;
  • zmniejszenie masy ciała;
  • zaburzenia stomatologiczne;
  • powiększone źrenice; 
  • obrzęk oczu;
  • pokrzywka, świąd; purpurowe plamki na skórze; tworzenie się pęcherzy, przesuszenie skóry; obrzęk twarzy;
  • obrzęk nóg; 
  • zimne poty; 
  • zwiększone pragnienie;
  • niepamięć;
  • nagła utrata przytomności;
  • migreny, zawroty głowy, zaburzenia koordynacji;
  • zaburzenia mowy;
  • nadwrażliwość; 
  • myśli i zachowania samobójcze;
  • zaburzenia psychotyczne, agresja, euforia, paranoja;
  • zaburzenia myślenia, zobojętnienie; 
  • krwawienie, np. z żołądka; 
  • wysokie ciśnienie tętnicze;
  • krew w moczu;
  • krwawienie z nosa;
  • choroba zwyrodnieniowa stawów. 

Rzadko (u mniej niż 1 na 1000 osób) występujące działania niepożądane to:

  • przedwczesny wytrysk; 
  • problem z oddawaniem moczu; 
  • koszmary senne;
  • lunatykowanie; 
  • owrzodzenie jamy ustnej i języka;
  • postępujące włóknienie tkanki płucnej;
  • spowolnienie oddychania;
  • przyspieszenie oddychania; 
  • ciężka reakcja alergiczna;
  • zapalenie trzustki; 
  • krew w stolcu;
  • plamki przed oczami, podwójne widzenie, krew w oku, nierówna wielkość źrenic, nieprawidłowe widzenie; 
  • rozpad tkanki mięśniowej;
  • trudności z poruszaniem się; 
  • zaburzenia czucia; 
  • wyciek z brodawek sutkowych;
  • wydzielina z narządów płciowych; 
  • bolesność penisa, długotrwały wzwód;
  • zaburzenia endokrynologiczne;
  • zaburzenia czynności wątroby;
  • zmniejszenie płytek krwi i liczby białych krwinek;
  • zawał. 

Działania niepożądane, których częstości występowania nie dało się ustalić, to m.in. częściowa utrata widzenia oraz szczękościsk. 


Zobacz też:
Archiwum: wrzesień 2022

Udostępnij

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *