Anapran – czym jest, na co się go stosuje?

Anapran jest produktem medycznym zalecanym osobom, które doświadczają silnego bólu różnego pochodzenia. Przekonaj się, w jakiej formie sprzedawany jest Anapran, jakie jest jego dawkowanie i czy istnieją przeciwwskazania do jego stosowania.

W artykule znajdziesz informacje na temat:

1 Anapran – co to jest?

2 Anapran – zastosowanie

3 Anapran – dawkowanie i droga podania

4 Anapran – przeciwwskazania do stosowania

5 Anapran – możliwe działania niepożądane

Anapran – co to jest?

Anapran to środek zawierający naproksen sodowy, czyli silny niesteroidowy lek. Wykazuje on właściwości przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne. Poza substancją czynną Anapran zawiera:

Powidon K 90;
kroskarmelozę sodową;
stearynian magnezu;
otoczkę, na którą składają się: kwas metakrylowy i etyl akrylanu kopolimer, trietylu cytrynian, talk i symetykon emulsja.

Anapran przyjmuje formę tabletek i jest wydawany na receptę.

Anapran – zastosowanie

Anapran zalecany jest w przypadku takich schorzeń i stanów, jak:

reumatoidalne zapalenie stawów;
młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów;
choroba zwyrodnieniowa stawów;
zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa;
zapalenie kości oraz stawów;
ostre stany zapalne narządu ruchu;
ostry napad dny moczanowej;
ból różnego pochodzenia (pooperacyjne, pourazowe, mięśni, kości, stawów, głowy, zębów, nerwobóle, miesiączkowe);
gorączka różnego pochodzenia.

Anapran – dawkowanie i droga podania

Anapran przyjmuje tabletek, które należy przyjmować doustnie, popijając dużą ilością płynów. Najlepiej stosować je podczas lub tuż po posiłku. Nie należy rozgryzać ani łamać tabletek.

Zalecana dawka jest uzależniona od problemów, z którymi boryka się pacjent. Warto zaznaczyć, że dziennie nie wolno przyjąć więcej niż 1250 mg preparatu:

reumatoidalne zapalenie stawów, choroba kręgosłupa, zwyrodnienia stawów – 500–1000 mg na dobę;
ból w nocy, sztywność poranna – 750–1000 mg na dobę;
bolesne miesiączki, zaburzenia mięśniowo-szkieletowe – 500 mg w pierwszej dobie, 250 mg co 6–8 godzin; w kolejnych dniach 250 mg na dobę.

Zobacz także: Heparegen – czym jest i kiedy się go stosuje? Sprawdź!

Anapran – przeciwwskazania do stosowania

Podobnie jak w przypadku innych leków, przyjmowanie Anapranu wiąże się z pewnymi przeciwwskazaniami. Zapoznaj się z nimi, aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji stosowania leku:

uczulenie na naproksen, kwas acetylosalicylowy, preparaty z grupy NLPZ lub jakikolwiek inny składnik Anapranu;
ostatni trymestr ciąży;
zaburzony marker kreatyniny oraz poważne problemy z nerkami;
polipy w nosie;
przewlekły katar lub zatkany nos;
katar sienny.

Anapran – możliwe działania niepożądane

Stosowanie Anapranu może, chociaż nie musi, wiązać się z niepożądanymi działaniami.

Do skutków ubocznych, które zdarzają się często, zalicza się m.in.:

nudności, niestrawność, ból brzucha, zgagę;
zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, ból głowy;

Niezbyt częste objawy to:

wymioty, zaparcia lub biegunki, dyskomfort brzuszny;
wysypki skórne, pokrzywka, świąd;
bezsenność lub senność.

Do niepożądanych działań, które zgłaszane są rzadko, należą:

krwawienie z przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy;
obrzęk naczynioruchowy;
niewydolność nerek;
obrzęki obwodowe;
gorączka.

Bardzo rzadko występują natomiast takie skutki uboczne stosowania Anapranu, jak:

zapalenie trzustki, zapalenie błony śluzowej żołądka lub jelit;
żółtaczka, zapalenie wątroby;
łysienie;
rumień wielopostaciowy;
rumień guzowaty;
toczeń rumieniowaty układowy;
liszaj płaski;
zespół Stevensa-Johnsona;
martwica naskórka;
reakcje przypominające pęcherzycę;
plamica;
wybroczyny;
skaza krwotoczna;
nadmierne pocenie;
kłębuszkowe zapalenie nerek;
śródmiąższowe zapalenie nerek;
zespół nerczycowy;
krwiomocz;
zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu;
martwica brodawek nerkowych;
drgawki;
zaburzenia snu;
zaburzenia koncentracji;
depresja;
aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
duszność;
obrzęki;
kołatanie serca, niewydolność serca;
nadciśnienie tętnicze;
zapalenie naczyń.
zaburzenia w obrazie krwi (małopłytkowość, granulocytopenia, agranulocytoza, eozynofilia, leukopenia), niedokrwistość;

astma oskrzelowa, eozynofilowe zapalenie płuc, obrzęk płuc;
zmętnienia rogówki, zapalenie tarczy nerwu wzrokowego, zapalenie pozagałkowego odcinka nerwu wzrokowego, obrzęk tarczy nerwu wzrokowego;
szumy uszne, zaburzenia słuchu;
nadwrażliwość na światło, reakcje anafilaktyczne;
nadmierne pragnienie;
zapalenie błony śluzowej jamy ustnej z owrzodzeniami;
zapalenie przełyku;
zwiększone stężenie kreatyniny;
nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby;
hiperkaliemia (nadmiar potasu we krwi).