Choroby

Powiększony węzeł chłonny (limfadenopatia) – objawy choroby, diagnostyka, przyczyny i leczenie

Powiększony węzeł chłonny (limfadenopatia) – objawy choroby, diagnostyka, przyczyny i leczenie

Nigdy nie lekceważ sytuacji, gdy masz powiększony węzeł chłonny. Działaj szczególnie wtedy, kiedy towarzyszą mu inne dolegliwości, takie jak zmęczenie, ból, obrzęk czy podwyższona temperatura. Sprawdź, jak reagować!

Gdzie znajdują się węzły chłonne? Jakie są objawy chorobowe? W jaki sposób należy leczyć węzeł chłonny? Pytań nie brakuje. Dowiedz się o przyczynach powstawania problemów i chorób immunologicznych. Przeczytaj już teraz nasz artykuł!

Co to jest węzeł chłonny i jaka jest jego rola?

Każdy węzeł chłonny to bardzo ważny element układu krwiotwórczego w procesie limfocytopoezy, czynnościach filtracyjno-fagocytarnych oraz kształtowaniu systemu immunologicznego. Węzły chłonne tworzą w organizmie rozproszony układ, połączony poprzez naczynia chłonne. Główną funkcją węzłów chłonnych jest:

  • wytwarzanie przeciwciał uczestniczących w odpowiedzi immunologicznej;
  • filtracja chłonki.

Zadania, jakie mają do wykonania, są możliwe dzięki ich specyficznej budowie. Węzły chłonne zbierają limfę, która schodzi z całego ciała, a podczas trwania tego procesu limfa wyłapuje bakterie oraz niebezpieczne substancje.

Gdzie znajdują się węzły chłonne?

Węzły chłonne obecne są w całym ciele, natomiast najwięcej z nich zlokalizowanych jest:

  • pod pachami;
  • w okolicach pachwin;
  • za uszami;
  • pod żuchwą;
  • na szyi.

Węzeł chłonny może znajdować się tuż pod samą skórą, ale czasem jest umieszczony głębiej. Węzły są wyczuwalne i gdy wszystko jest w normie, nie dają żadnych dolegliwości. Inaczej dzieje się, kiedy węzły chłonne są powiększone.

Kiedy dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych?

Do limfadenopatii, czyli powiększenia węzłów chłonnych dochodzi, kiedy limfa napotyka na swej drodze patogeny. Cały proces zostaje wtedy wstrzymany, a organizm broni się, doprowadzając do powiększenia węzłów. Komórki, które są odpowiedzialne za reakcję obronną organizmu, to:

  • limfocyty – dzięki badaniu ich poziomu we krwi można się dowiedzieć, czy w organizmie toczy się stan zapalny, a tym samym mieć jasność, czy organizm walczy z chorobą. Limfocyty to jeden z rodzajów leukocytów – białych krwinek występujących w krwi człowieka. Są to komórki heterogenne, które pełnią wiele funkcji, a produkowane są w różnych miejscach, na przykład w szpiku kostnym czerwonym, w śledzionie, grasicy, grudkach chłonnych błon śluzowych i oczywiście w węzłach chłonnych;
  • makrofagi to komórki żerne, a ich główna rola w organizmie człowieka to przeprowadzanie fagocytozy, czyli niszczenia i pochłaniania uszkodzonych i obumierających komórek, mikroorganizmów i drobnoustrojów, a nawet komórek nowotworowych. Makrofagi rozpoczynają i regulują proces zapalny w organizmie, a także wdrażają proces regeneracji tkanek.
Zobacz także:  Blok przedsionkowo-komorowy — czym jest?

Zapalenie węzłów chłonnych oraz inne choroby z nimi związane

Do najczęstszych przyczyn chorób związanych z powiększonymi węzłami chłonnymi u dzieci i dorosłych zaliczyć należy infekcje, które dzielą się na:

  • wirusowe (ospa wietrzna, różyczka, rumień nagły, AIDS, cytomegalia, mononukleoza zakaźna, wirusowe zapalenie wątroby, odra);
  • bakteryjne – w tym angina, zapalenie migdałków, gruźlica, bakteryjne zapalenie gardła, salmonella, zakażenie gronkowcem, szkarlatyna czy choroba kociego pazura.

Powodem chorób związanych z powiększonymi węzłami mogą być także problemy z pasożytami, z chorobami przyzębia lub o podłożu grzybiczym.

Węzły chłonne a choroby autoimmunologiczne

Kiedy komórki odpowiedzialne za odporność zaczynają atakować własny organizm, mówi się o chorobach autoimmunologicznych, którym także towarzyszy limfadenopatia. Do tych chorób należą:

  • reumatoidalne zapalenie stawów;
  • chorobę Hashimoto;
  • toczeń rumieniowy układowy
  • dolegliwości poszczepienne, choćby po szczepieniu przeciwko ospie, odrze i różyczce;
  • sarkoidoza;
  • choroby nowotworowe;
  • zespół Kawasaki;
  • przewlekła choroba ziarniniakowa;
  • uczulenie na niektóre leki – antybiotyki z grupy sulfonamidów, leki na dnę moczanową i przeciwpadaczkowe.

Powiększone węzły chłonne występują także u osób z wrodzonym defektem metabolicznym (z grupy chorób spichrzeniowych, które pojawiają się już kilka miesięcy po urodzeniu). Przy nadmiernym wytwarzaniu komórek układu odpornościowego także występują powiększone węzły chłonne, co jest określane jako histiocytoza. Natomiast u dzieci, w związku z kształtowaniem się układu limfatycznego do 12. roku życia, nawet niewielkie przeziębienie może skutkować powiększonymi węzłami chłonnymi szyjnymi. By potwierdzić u dziecka bezpośrednią przyczynę, warto wykonać badanie diagnostyczne, w tym morfologię krwi.


Zobacz też:
Zobacz także:  Rehabilitacja po udarze – jakie ćwiczenia wykonywać, by wrócić do sprawności?
Archiwum: maj 2022

Udostępnij

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *