Porady medyczne

Chłoniak Hodgkina – co to za choroba?

Chłoniak Hodgkina – co to za choroba?

Chłoniak Hodgkina, zwany również ziarnicą złośliwą, jest nowotworem układu chłonnego. Charakteryzuje się obecnością specyficznych komórek nowotworowych, takich jak komórki Reed-Sternberga i komórki Hodgkina. Chłoniak Hodgkina jest stosunkowo rzadki, ale stanowi około 30% przypadków chłoniaków i około 1% wszystkich nowotworów złośliwych.

Objawy chłoniaka Hodgkina

Chłoniak Hodgkina częściej występuje u młodych dorosłych, z dwoma szczytami zachorowań – około 30 lat i po piątej dekadzie życia. Przyczyny tej choroby nie są jeszcze w pełni poznane, ale istnieje kilka czynników, które mogą zwiększać ryzyko jej wystąpienia. Należą do nich zakażenie wirusem HIV, wirusem Epsteina-Barr, palenie tytoniu i czynniki genetyczne.

Głównym objawem chłoniaka Hodgkina jest niebolesne powiększenie węzłów chłonnych. Najczęściej dotyczy to węzłów szyjnych, pachowych i śródpiersiowych. W rzadkich przypadkach może występować powiększenie węzłów chłonnych w jamie brzusznej. Powiększone węzły chłonne mogą być twarde, ale skóra nad nimi zazwyczaj nie jest zmieniona.

W niektórych przypadkach chłoniaka Hodgkina mogą występować objawy ogólne, takie jak utrata masy ciała, nocne poty, uporczywy świąd skóry i gorączka bez związku z infekcją. W przypadkach zaawansowanych choroby mogą pojawić się również objawy związane z zajęciem narządów spoza układu limfatycznego, takie jak duszności, ból brzucha czy niedrożność jelit.

Diagnostyka chłoniaka Hodgkina

Diagnostyka chłoniaka Hodgkina obejmuje szereg badań, które pozwalają potwierdzić rozpoznanie. Lekarz przeprowadza wywiad medyczny i badanie fizykalne, w trakcie którego ocenia powiększone węzły chłonne i ewentualne objawy neurologiczne. Następnie zaleca się wykonanie badań laboratoryjnych, takich jak morfologia krwi, badanie biochemiczne i ocena markery nowotworowe.

Podstawowym badaniem obrazowym w diagnostyce chłoniaka Hodgkina jest tomografia komputerowa, która pozwala ocenić zaawansowanie choroby, a także sprawdzić, czy występują zmiany w innych narządach. W niektórych przypadkach może być również zalecane wykonanie rezonansu magnetycznego lub pozytonowej tomografii emisyjnej.

Ostateczne potwierdzenie rozpoznania chłoniaka Hodgkina wymaga biopsji węzła chłonnego lub innego nacieku nowotworowego. Biopsję można przeprowadzić za pomocą metody chirurgicznej, gruboigłowej lub cienkoigłowej. Materiał pobrany poddawany jest badaniu histopatologicznemu, w którym stwierdza się obecność charakterystycznych komórek Reed-Sternberga.

Leczenie chłoniaka Hodgkina

Leczenie chłoniaka Hodgkina opiera się na chemioterapii i radioterapii. Intensywność terapii zależy od stopnia zaawansowania choroby. W przypadku wczesnego chłoniaka Hodgkina, leczenie zwykle rozpoczyna się od kilku cykli chemioterapii. Następnie może być stosowana radioterapia, która ma na celu zniszczenie pozostałych komórek nowotworowych.

W przypadku zaawansowanego chłoniaka Hodgkina stosuje się bardziej intensywne schematy chemioterapii, czasem z dodatkowym przeszczepem komórek krwiotwórczych. Przeszczep szpiku kostnego może być konieczny, jeśli choroba nawraca po pierwotnym leczeniu lub nie odpowiada na standardowe terapie.

Rokowanie i prognoza

Rokowanie w chłoniaku Hodgkina jest zazwyczaj dobre, a wiele osób może liczyć na pełne wyleczenie. Szanse zależą od stopnia zaawansowania choroby, typu komórek nowotworowych, wieku pacjenta i reakcji na leczenie. Wczesne wykrycie i odpowiednie leczenie mają kluczowe znaczenie dla poprawy rokowania.

Po zakończeniu leczenia ważne jest regularne monitorowanie pacjenta i kontrole onkologiczne. W przypadku nawrotu choroby lub wystąpienia powikłań, konieczna może być dalsza terapia. Długoterminowe efekty leczenia, takie jak uszkodzenie narządów i powikłania związane z radioterapią, są również monitorowane i leczone.

Artykuł partnera


Zobacz też:
Archiwum: maj 2024

Udostępnij

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *