Chłoniaki – jak leczyć złośliwe nowotwory układu chłonnego i jakie są rokowania?

Chłoniaki mogą pojawić się u osób w każdym wieku. Ten nowotwór krwi atakuje szpik kostny, węzły chłonne, śledzionę i inne organy. Czasem ma przebieg szybki i agresywny, a czasem powolny i przewlekły. Jakie są rokowania przy tej chorobie oraz dostępne metody jej leczenia? Przeczytaj! 

Chłoniaki – co to jest?

Najprościej rzecz ujmując chłoniaki to rodzaj chorób nowotworowych. Jak sama nazwa wskazuje, dotykają one układu limfatycznego, który odpowiada za walkę z infekcjami. Najczęściej wiążą się z powiększonymi węzłami chłonnymi, wątrobą lub śledzioną. Mogą być mniej lub bardziej złośliwe, ale żadne nie są całkowicie niegroźne. Istnieją też takie chłoniaki, które atakują szpik kostny. Aby je wyleczyć, konieczna jest chemioterapia, radioterapia lub operacja. 

Zdrowe limfocyty przemieniają się w komórki nowotworowe w przypadku wystąpienia jakiegoś błędu genetycznego. Gdy powstanie taka sytuacja, komórka zaczyna się nadmiernie rozmnażać i nie reaguje na sygnały otrzymywane od otaczających ją komórek. Są to mechanizmy dość chaotyczne i trudne do kontrolowania. Konkretna charakterystyka chłoniaka zależy od tego, na jakim etapie i w jakim miejscu limfocyt zamienił się w komórkę nowotworową.

Chłoniaki a układ limfatyczny

System limfatyczny złożony jest z węzłów chłonnych i naczyń transportujących płyn limfatyczny. Należą do nich: śledziona, grasica i szpik kostny. Ważnym składnikiem płynu limfatycznego są białe krwinki. Węzły chłonne należące do tego układu działają niczym filtry wyłapujące bakterie i wirusy. Limfocyty wytwarzają przeciwciała i zwalczają wszelkie szkodliwe ciała obce. W przypadku powstania chłoniaka, cały ten skomplikowany układ zostaje zaburzony.

Co to znaczy, że chłoniaki są nowotworami złośliwymi?

Ich rozwój nie zatrzyma się ani nie wycofa samoistnie. Różne rodzaje chłoniaków charakteryzują się inną szybkością postępowania i agresywnością. Wszystkie z nich należy jednak leczyć profesjonalną, specjalistyczną terapią.

Chłoniaki – rodzaje

Istnieje aż ponad 70 różnych rodzajów chłoniaków. Chorobę tę traktuje się jako uleczalną, choć proces powrotu do zdrowia nie jest prosty. Zależy od stopnia zaawansowania choroby i jej typu. Istnieją dwa główne gatunki chłoniaków, które lekarze dzielą na więcej rodzajów. 

1. Chłoniak nieziarniczy to najbardziej powszechny typ chłoniaków. Należą do niego białaczki, chłoniak Burkitta oraz szpiczak mnogi.
2. Ziarnica złośliwa znana jest też pod nazwą chłoniak Hodgkina. Do tej grupy należy wiele różnych chorób. Charakteryzują się one obecnością komórek Reeda-Sternberga. Przyciągają one do siebie inne białe krwinki. Chłoniak Hodgkina to złośliwy nowotwór atakujący węzły chłonne i tkankę limfatyczną. Pozytywną wiadomością jest fakt, że ziarnica złośliwa ma wysoki odsetek wyleczeń.

Chłoniaki Hodgina i Burkitta

Chłoniak Hodgkina najczęściej dotyka młodych dorosłych do 30. roku życia lub osób powyżej 50. roku życia. Najczęstszym objawem tej choroby są powiększone węzły chłonne. Nie są one przy tym bolesne ani zaczerwienione. Zaawansowana ziarnica złośliwa objawia się powiększoną śledzioną. Rzadziej dochodzi do powiększonych węzłów śródpiersia. Wówczas, możesz odczuwać uczucie duszności, bóle zamostkowe i kaszel.

Chłoniak Burkitta jest często spotykany wśród dzieci i młodzieży, częściej u płci męskiej. Choroba ta często rozwija się w jamie brzusznej, co wśród chorych powoduje bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunkę lub niedrożność jelit. Jest to chłoniak złośliwy. Jego rozwój postępuje szybko i wymaga natychmiastowego leczenia chemioterapią. 

Chłoniak skóry 

Pierwotne chłoniaki skórne to osobna grupa nowotworów układu chłonnego. Jest to rzadka choroba, dotykająca zaledwie 17 osób w skali roku. Bywa źle rozpoznawana i jest wówczas leczona jako atopowe zapalenie skóry lub łuszczyca. Charakterystycznym objawem chłoniaka skóry jest swędzenie, zmiany rumieniowe i złuszczające na skórze. 

Chłoniak skóry ma zwykle specyficzny, dość powolny przebieg. Z tego względu bywa długo nierozpoznawana lub niewykrywana. Bardziej agresywne odmiany objawiają się wypryskami i guzami skóry. W skrajnych przypadkach, chłoniak skóry może zająć nawet 90% powierzchni skóry. W takim przypadku pojawia się łuszczenie i zaczerwienienie. 

Chłoniak – objawy

W swoim wczesnym stadium, chłoniak nieziarniczy lub chłoniak Hodgkina mogą nie dawać właściwie żadnych widocznych objawów. Powiększone węzły chłonne nie są wcale czymś niespotykanym. Może się zdarzyć, że pomylisz ten rodzaj nowotworu ze zwykłym przeziębieniem.

Oto objawy chłoniaka, które pomogą ci go rozpoznać:

• powiększone węzły chłonne na całym ciele lub tylko na niektórych obszarach (nie są one bolesne);
• powiększona śledziona i wątroba;
• gorączka, stan podgorączkowy, mogą pojawiać się też nocne poty;
• osłabienie organizmu;
• duszności, kaszel, infekcje górnych dróg oddechowych i płuc;
• bóle brzucha, niedrożność jelit (nasilone po spożyciu alkoholu);
• swędząca wysypka na skórze, szczególnie w fałdach,
• duża utrata masy ciała w krótkim czasie,
• w przypadku, gdy chłoniak rozprzestrzeni się na wątrobę – żółtaczka.

Objawy chłoniaka łatwo pomylić z inną chorobą lub wcale ich nie zauważyć. Niekiedy tego typu dolegliwości wcale nie wskazują na nowotwór. Koniecznie udaj się do lekarza, jeżeli zauważysz, że utrzymują się przez dłużej niż około 2 tygodnie. 

Dlaczego powstają chłoniaki?

Przyczyny powstawania chłoniaków mogą być różne. Lekarze ani naukowcy nie znają jednoznacznych przyczyn występowania chłoniaków. Istnieją jednak pewne czynniki zwiększające ryzyko zachorowania. Oto niektóre z nich:

• czynniki genetyczne;
• choroby autoimmunologiczne – osoby chore na niektóre z nich są bardziej podatne na chłoniaki;
• infekcje wirusowe;
• promieniowanie jonizujące;
• obniżona odporność (szczególnie spowodowana HIV lub AIDS);
• ekspozycja na niektóre szkodliwe środki chemiczne, chemioterapia lub radioterapia;
• wiek i płeć – różne grupy są szczególnie narażone na niektóre rodzaje chłoniaków;
• niektóre badania wykazują, że otyłość także zwiększa ryzyko zachorowania.

Chłoniaki a rokowania

Sukces leczenia zależy w dużej mierze od wczesnego zdiagnozowania chłoniaka. Najbardziej popularną i skuteczną metodą leczenia jest chemioterapia i radioterapia. Według danych lekarskich, chłoniak Hodgkina jest wyleczalny w aż 90-95%. Chłoniak nieziarniczy jest trudniejszy do wyleczenia, zdrowieje około 40-70% chorych.

Jeżeli podejrzewasz, że możesz cierpieć na chłoniaka skóry lub inny rodzaj tej choroby, koniecznie udaj się do lekarza. Zarówno chłoniak nieziarniczy, jak i ziarnica złośliwa są bardzo poważnymi chorobami. Niebezpieczeństwo leży w tym, że możesz długo nie wiedzieć o tym, że nowotwór się rozwija i rośnie w siłę. Wcześniej rozpoznane chłoniaki jest zdecydowanie łatwiej wyleczyć.

---

Zobacz też:

• Układ limfatyczny – co warto wiedzieć? Budowa, funkcja i działanie układu chłonnego
• Powiększony węzeł chłonny (limfadenopatia) – objawy choroby, diagnostyka, przyczyny i leczenie
• Opłucna – diagnostyka, objawy i leczenie chorób opłucnowych
• Ból pod pachą – skąd ta dolegliwość? Przyczyny jej powstawania i leczenie
• Krwinki białe – rodzaje. Co oznacza niski poziom leukocytów i podwyższony poziom białych krwinek w morfologii krwi?
• O czym świadczy ból w pachwinie? Jak możesz go złagodzić? Sprawdź, jak zadbać o pachwiny
• Gronkowiec złocisty – co to za choroba i jak ją leczyć?
• Żółtaczka – jak radzić sobie z niezdrowym zabarwieniem skóry? Rozpoznanie i leczenie