Ślinianka przyuszna – powikłania guz • Ratownik Medyczny

Zapalenie ślinianek to bardzo bolesne schorzenie, na które może zapaść każdy, i młody, i starszy, bez względu na płeć. Podłożem stanów zapalnych ślinianek mogą być bakterie i wirusy. Ślinianka przyuszna i jej choroby to trudne dla lekarza zagadnienia właśnie dlatego, że mogą występować przez choroby samych ślinianek, ale także przez zaburzenia ogólnoustrojowe, wynikające z zaburzonej funkcji gruczołów wydzielania wewnętrznego, jak i chorób neurologicznych.

Ślinianka przyuszna – gruczoł zaopatrujący jamę ustną w ślinę. Sprawdź, jakie są objawy, jak przebiega leczenie oraz na jakie przeszkody można natrafić w związku z powikłaniami.

W artykule znajdziesz informacje na temat:

1 Ślinianka przyuszna – przyczyny schorzeń gruczołów ślinowych

2 W jaki sposób wykrywa się zmiany w obrębie gruczołów ślinowych?

3 Jakie są objawy schorzeń gruczołów ślinowych?

4 Badanie krwi, jako jedna z metod stawiania diagnozy, oraz inne badania

5 Gruczolak wielopostaciowy

6 Jakie wyróżniamy schorzenia gruczołów ślinowych?

Ślinianka przyuszna – przyczyny schorzeń gruczołów ślinowych

Ślinianka przyuszna czy choroby gruczołów ślinowych mogą być wywołane przez choroby samych ślinianek:

– ostre zakażenie bakteryjne;

– ostre zakażenie wirusowe;

– procesy rozrostowe.

Choroby gruczołów ślinowych mogą być również wywołane zaburzeniami ogólnoustrojowymi, jak choćby:

– mocznica;

– nadczynność tarczycy;

– okres menopauzy i andropauzy;

– mocznica;

– alkoholizm;

– niedobory białek;

– niedobory witamin;

– marskość wątroby;

– choroby neurologiczne.

W jaki sposób wykrywa się zmiany w obrębie gruczołów ślinowych?

Poprzez badanie palpacyjne można już wykryć zmiany w obrębie gruczołów ślinowych, a podczas badania ocenia się także:

– zarys zewnętrzny;

– rozmiar ślinianki;

– konsystencję;

– tkliwość;

– zaczerwienienie;

– ruchomość;

– ocenę ujścia przewodu wyprowadzającego;

– współistniejący obrzęk.

Jakie są objawy schorzeń gruczołów ślinowych?

Objawy są bardzo różne i głównie zależą od występowania konkretnej choroby. Między innymi spośród objawów można wymienić:

– ból;

– obrzęk ślinianki;

– szczękościsk;

– kserostomia;

– kseroftalmia;

– zapalenie tkanki łącznej;

– porażenie nerwu VII;

– gorączka;

– przerzut;

– ropień;

– zaczerwienienie.

Chora ślinianka jest najczęściej powiększona oraz tkliwa na dotyk, wówczas przyjmowanie pokarmów jest bardzo utrudnione, szczególnie kiedy występuje szczękościsk. Przy pomocy dotyku wyczuwalna jest podwyższona temperatura. Jeśli zaś występują w śliniance przyusznej ropnie w ustach, będzie występował nieprzyjemny smak. Mogą pojawić się objawy grypopodobne, czyli gorączka, kiepskie samopoczucie i dreszcze.

Badanie krwi, jako jedna z metod stawiania diagnozy, oraz inne badania

W przypadku zakażeń ropnych, w badaniu krwi można zaobserwować leukocytozę, natomiast markery stanu zapalnego będą podwyższone. W samym przebiegu zapaleń ślinianki przyusznej nie występuje porażenie nerwu. Poza badaniami krwi oraz badaniu palpacyjnym można wykonać takie badanie jak sialometria lub sialografia.

Sialometria – polega na ocenie ilości wydzielanej śliny bez stymulacji. To nieinwazyjne badanie jest całkowicie niebolesne i trwa około 15 minut. Jest to badanie w kierunku suchości w ustach, skuteczniejsza jednak od sialometrii jest sialografia.

Sialografia – to badanie polega na wykonaniu zdjęcia obrazowego RTG ślinianek przed oraz po podaniu kontrastu do głównego przewodu gruczołu przyusznego. Dzięki temu można poznać budowę ślinianek i przewodów, jak i zlokalizować zmiany chorobowe. Badanie trwa około 20 minut i nie jest kłopotliwe dla pacjenta, wykonuje się je w pozycji siedzącej, a zdjęcia robi się w ujęciach bocznym, skośnym i przednio-tylnym.

Lekarz może zdecydować o potrzebie wykonania badania USG lub rezonansu magnetycznego dla pełnego zobrazowania konkretnego przypadku. Jeżeli w tych badaniach wyjdzie coś niepokojącego, na przykład podejrzenie nowotworu ślinianek, wtedy wykonywana jest biopsja zmiany. Leczenie może być farmakologiczne i chirurgiczne.

Gruczolak wielopostaciowy

Gruczolak wielopostaciowy to inaczej guz mieszany ślinianki przyusznej – rzadko występująca zmiana nowotworowa szyi i głowy, najczęstszy rak ślinianki. Na szczęście charakteryzuje się stosunkowo niewielką tendencją do złośliwienia. Nowotwory łagodne stanowią w gruczolaku wielopostaciowym pomiędzy 70 a 80% przypadków. Szybki jego wzrost oraz porażenie nerwu twarzowego mogą świadczyć o tym, że zmiana jest złośliwa. Leczeniem jest tu zabieg operacyjny, polegający na usunięciu guza wraz z częściowym wycięciem ślinianki lub usunięcie całej ślinianki z zachowaniem nerwu twarzowego. Aby do takich zmian nie dochodziło, należy konsultować z lekarzem wszelkie odstępstwa, jakie uda się zauważyć. Guz ślinianki nie wyrasta podczas jednej nocy, da się to z pewnością zauważyć.

Jakie wyróżniamy schorzenia gruczołów ślinowych?

Spośród chorób gruczołów ślinowych można wymienić:

– nowotwory ślinianek – występujące stosunkowo rzadko, stanowiąc od 3 do 6% nowotworów szyi i głowy;

– kamica gruczołów ślinowych;

– zapalenie gruczołów ślinowych;

– świnka;

– zespół Sjӧgrena.

Przyczyny powstawania chorób ślinianek mogą być różne tak jak i objawy schorzeń. Bez wizyty u specjalisty laryngologa z pewnością się nie obejdzie, nie należy więc z nią zwlekać.

Zobacz też: