Baza leków

Pramolan – kiedy stosować lek? Dawkowanie i przeciwwskazania

Pramolan należy do leków uspokajających, poprawiających nastrój i minimalizujących objawy lękowe. Kiedy warto włączyć go do terapii, a kto powinien unikać stosowania tego preparatu?

Pramolan – co to jest?

Pramolan jest lekiem stosowanym w leczeniu zaburzeń lękowych i depresji. Zastosowana w nim substancja czynna to dichlorowodorek opipramolu. Substancja ta nie hamuje wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny. 

Pierwsze efekty terapii z wykorzystaniem Pramolanu zauważalne są najczęściej już po kilkunastu dniach stosowania preparatu. Lek nie powoduje uzależnienia, jednak może wywoływać skutki uboczne utrudniające w pewnych obszarach codzienne funkcjonowanie (np. prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn).

Lek Pramolan wyróżnia szybkie i całkowite wchłanianie się substancji czynnej, co przyspiesza pojawienie się zauważalnych efektów podjętej terapii.

Pramolan – zastosowanie

Pramolan to lek działający przeciwlękowo i uspokajająco. Ułatwia pacjentom zasypianie, minimalizuje ryzyko wystąpienia bezsenności, łagodzi stany przygnębienia oraz poprawia ogólne samopoczucie. Z tego też powodu stosowany jest w leczeniu stanów depresyjnych przebiegających z epizodami lękowymi, napięciem i zaburzeniami snu. Pramolan zalecany bywa też często pacjentom borykającym się z nerwicą (zwłaszcza nerwicą układu pokarmowego albo sercowo-naczyniowego). Mogą przyjmować go także osoby, u których występują nasilone zaburzenia typowe dla okresu przekwitania (meno- lub andropauza).

Pramolan – dawkowanie i droga podania

Lek Pramolan dostępny jest w formie tabletek powlekanych do podania drogą doustną. Zaleca się przyjmować go bezpośrednio po posiłku albo w trakcie jedzenia i popić dużą ilością wody. Terapia powinna trwać minimum 1–2 miesiące – o jej długości (tak jak o doborze odpowiedniej dla danego pacjenta dawki leku) każdorazowo decyduje lekarz prowadzący.

Leku Pramolan nie wolno odstawiać bez konsultacji z lekarzem – nawet jeśli nastąpiła zauważalna poprawa nastroju i samopoczucia pacjenta. Nagłe odstawienie leku może wywołać takie objawy jak: 

  • zaburzenia snu; 
  • ogólny niepokój; 
  • nadpotliwość;
  • nudności;
  • wymioty.

Lek Pramolan może również być stosowany w terapii dzieci (powyżej 6. roku życia) i młodzieży. Jednak podaje się go wówczas jedynie pod ścisłą kontrolą lekarza i w zmniejszonych dawkach. Zalecana dla dzieci dawka leku to 3 mg na kg masy ciała, nie więcej niż 100 mg leku na dobę.

Pramolan – przeciwwskazania do stosowania

Nie każdy pacjent zmagający się z depresją o podłożu lękowym może przyjmować lek Pramolan. Preparatu nie podaje się osobom, u których stwierdzono:

  • nadwrażliwość na którykolwiek składnik leku.
  • ostre zatrucie etanolem, lekami nasennymi, psychotropowymi lub przeciwbólowymi;
  • ostre zatrzymanie mikcji;
  • jaskrę;
  • delirium;
  • porażenną niedrożność jelit;
  • rozrost gruczołu krokowego;
  • wcześniej istniejący blok przedsionkowo-komorowy wyższego stopnia lub nadkomorowe i komorowe zaburzenia przewodzenia.

Szczególnie ostrożnie lek należy z kolei podawać kobietom w ciąży i w okresie laktacji, pacjentom z chorobami wątroby i nerek, niewydolnością naczyń mózgowych, po przebytym uszkodzeniu serca. Jeśli w czasie stosowania leku wystąpią skórne reakcje alergiczne albo gorączka lub infekcje grypopodobne, lekarz prowadzący powinien dokładnie skontrolować stan pacjenta i podjąć decyzję co do zaprzestania leczenia albo modyfikacji podawanej dawki leku.

Pramolan – możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, również Pramolan może wywołać działania niepożądane. Najczęściej należą do nich: 

  • zmęczenie; 
  • uczucie suchości w ustach i zatkanego nosa;
  • niedociśnienie i spadki ciśnienia krwi związane ze zmianą pozycji ciała. 

Wszystkie te objawy pojawiają się najczęściej na początku leczenia i ustępują w miarę kontynuowania terapii.

Niezbyt często mogą wystąpić również takie skutki uboczne, jak: 

  • zawroty głowy; 
  • senność;
  • zaburzenia oddawania moczu;
  • zaburzenia akomodacji;
  • drżenia;
  • zwiększenie masy ciała; 
  • odczucie pragnienia;
  • przyspieszone bicie serca albo palpitacje serca; 
  • zaparcia;
  • zaburzenia wytrysku i erekcji;
  • skórne reakcje alergiczne (np. wysypka, pokrzywka).

Do rzadkich działań niepożądanych, które jednak mogą wystąpić u pacjentów stosujących Pramolan, zalicza się: 

  • mlekotok; 
  • obrzęki;
  • zatrzymanie moczu; 
  • stany pobudzenia;
  • bóle głowy;
  • parestezje (uczucie kłucia, palenia lub mrowienia w kończynach), szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku;
  • stany splątania i delirium (szczególnie związane z nagłym odstawieniem lub długotrwałym stosowaniem dużych dawek); 
  • pobudzenie;
  • pocenie się; 
  • zaburzenia snu; 
  • zapaść sercowo-naczyniowa; 
  • zaburzenia przewodzenia;
  • nasilenie istniejącej niewydolności serca;
  •  zaburzenia żołądkowo-jelitowe;
  • zmieniony smak;
  • niedrożność jelit porażenna;
  • wypadanie włosów;
  • ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
  • po długotrwałym leczeniu żółtaczka i przewlekłe uszkodzenie wątroby;
  • mózgowe napady drgawkowe;
  • zaburzenia koordynacji ruchów (ataksja, dyskinezy);
  • niezdolność do nieruchomego siedzenia (akatyzja);
  • choroby nerwów obwodowych (polineuropatie);
  • nagła jaskra;
  • niepokój.

Warto ponadto wiedzieć, że przyjmowanie leku Pramolan może wpływać na wyniki uzyskiwane podczas badania krwi. Dlatego też lekarz prowadzący często (zwłaszcza w początkowym etapie terapii) zaleca pacjentom kontrolne badania krwi. Pramolan może powodować: 

  • brak granulocytów we krwi;
  •  zmniejszenie liczby białych krwinek;
  • zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

Zobacz też:
Archiwum: lipiec 2022

Udostępnij

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *