Atarax to lek wydawany na receptę przede wszystkim w przypadku doświadczania silnego stresu i lęku. Przekonaj się, za co odpowiada substancja czynna tego środka, kto może go stosować oraz jakie są przeciwwskazania do jego przyjmowania.
Atarax – co to jest?
Substancją czynną tego leku jest chlorowodorek hydroksyzyny, znany powszechnie także jako po prostu hydroksyzyna. Atarax jest dostępny wyłącznie za okazaniem recepty. Lekarze przepisują go głównie pacjentom doświadczającym lęku, choć bywa także stosowany jako preparat o właściwościach antyhistaminowych.
Lek występuje pod postacią tabletek powlekanych oraz syropu. W przypadku pierwszej formy w składzie, prócz hydroksyzyny, znajdują się także:
- stearynian wapnia, skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna, makrogol 6000, talk, dwutlenek tytanu i eudragit E roztwór 12,5% (to skład tabletek 10 mg);
- laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, bezwodna krzemionka koloidalna, stearynian magnezu. makrogol 400, hypromeloza i dwutlenek tytanu (skład tabletek 25 mg).
Atarax w formie syropu, oprócz chlorowodorku hydroksyzyny, ma w składzie sacharozę.
Atarax – zastosowanie
Lek ten jest przeznaczony do stosowania przez osoby, które:
- doświadczają lęku objawowego;
- mają problemy ze snem;
- doświadczają pobudzenia psychoruchowego;
- leczą objawowo świąd;
- doświadczają stresu przed zabiegiem operacyjnym.
Atarax – dawkowanie i droga podania
Jak wspomnieliśmy, to lek wydawany na receptę, dostępny w formie tabletek oraz syropu. Jak wygląda dawkowanie? Lekarze zwykle radzą, aby przyjmować Atarax w jak najmniejszej dawce, która okaże się skuteczna, przez jak najkrótszy okres. Informacje zawarte w ulotce wskazują, że:
- przy objawowym leczeniu lęku dawka powinna wynosić 50–100 mg na dobę, w 2–3 porcjach;
- przy leczeniu świądu należy zacząć od 25 mg przed snem, a później przyjmować 25 mg w ok. 4 dawkach;
- przed zabiegiem chirurgicznym dawka powinna wynosić 100 mg.
Warto pamiętać, że u dzieci i młodzieży dawka powinna być odpowiednio mniejsza:
- przy objawowym leczeniu świądu dzienna podzielona dawka wynosi 1–2 mg/kg masy ciała;
- przed zabiegami chirurgicznymi dawka to 0,6 mg/kg masy ciała, podawana na raz.
Odradza się natomiast przepisywanie Ataraxu seniorom. W razie konieczności dzienna maksymalna dawka nie powinna przekroczyć 50 mg.
Atarax – przeciwwskazania do stosowania
Tego leku nie powinno się przepisywać każdemu pacjentowi. Przeciwwskazaniami do jego stosowania są:
- ciąża i karmienie piersią;
- porfiria;
- choroba układu krążenia;
- zaburzenia rytmu serca (tzw. wydłużenie odstępu QT);
- niski poziom elektrolitów (np. magnezu, potasu);
- uczulenie na którykolwiek składnik leku;
- uczulenie na cetyryzynę, pochodne piperazyny, etylenodiaminę albo aminofilinę;
- przyjmowanie leków na zaburzenia rytmu serca albo tych, które wpływają na rytm serca;
- nagła śmierć wywołana chorobą serca u osób z rodziny.
Przy przyjmowaniu Ataraxu należy zachować ostrożność w przypadku:
- jaskry;
- skłonności do drgawek;
- nieprawidłowej perystaltyki przewodu pokarmowego;
- utrudnionego odpływu moczu z pęcherza;
- otępienia;
- miastenii;
- stosowania cholinolityków, leków, które hamują ośrodkowy układ nerwowy, adrenaliny, inhibitorów monoaminooksydazy, betahistyny oraz inhibitorów cholinoesterazy.
Na działanie leku może wpłynąć jednoczesne przyjmowanie Ataraxu i picie alkoholu, dlatego nie zaleca się ich łączenia.
Atarax – możliwe działania niepożądane
Niektórzy pacjenci przyjmujący ten lek mogą doświadczać niepożądanych skutków ubocznych.
Do występujących najczęściej (częściej niż u 1 na 10 osób) zalicza się senność. Rzadziej (1 na 10 osób) występują zmęczenie, uspokojenie, suchość jamy ustnej oraz bóle głowy.
Do skutków ubocznych, które pojawiają się u 1–10 na 1000 pacjentów, zalicza się:
- bezsenność;
- pobudzenie;
- nudności;
- zawroty głowy;
- drżenie;
- gorączkę;
- splątanie.
Niepożądane działania Ataraxu, które zdarzają się rzadko (1–10 na 10000 pacjentów), obejmują:
- świąd;
- zapalenie skóry;
- wysypkę rumieniową;
- wysypkę grudkowo-plamkową;
- pokrzywkę;
- reakcje nadwrażliwości;
- wymioty;
- zatrzymanie moczu;
- zaparcia;
- drgawki;
- dyskinezę;
- omamy;
- dezorientację;
- niedociśnienie tętnicze krwi;
- przyspieszenie czynności serca;
- zaburzenie akomodacji oka;
- niewyraźne widzenie;
- nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby.
Ponadto, w przypadku wystąpienia zaburzeń rytmu serca konieczne jest natychmiastowe zaprzestanie przyjmowania Ataraxu oraz skontaktowanie się z lekarzem.
Zobacz też:
- Sinecod – zastosowanie, dawkowanie, przeciwwskazania
- Herbapect – zastosowanie, dawkowanie, przeciwwskazania
- Groprinosin – zastosowanie, dawkowanie i opis działania
- Luteina – skład, działanie, zastosowanie
- Olfen – kiedy można go stosować? Sprawdź!
- Spironol – wskazania do przyjmowania, skład i przeciwwskazania
- Sudafed – zastosowanie, dawkowanie, przeciwwskazania i działania niepożądane
- Acodin – zastosowanie, dawkowanie, działania niepożądane. Kto może zażywać Acodin? Czy jest bezpieczny dla kobiet w ciąży?