Baza leków

Groprinosin – zastosowanie, dawkowanie i opis działania

Groprinosin to lek przeciwwirusowy, który stosuje się w celu zwiększenia odporności i po to, by zminimalizować objawy przeziębienia. Czy należy uzyskać receptę, by go wykupić? Jak stosować ten preparat? Oto najważniejsze informacje.

Groprinosin – co to jest?

Groprinosin jest lekiem przeciwwirusowym dostępnym bez recepty. W aptekach można znaleźć go w postaci:

  • syropu o smaku malinowym (do stosowania u dzieci od 1. roku życia);
  • tabletek.

Substancją czynną leku jest inozyna pranobeksu, która wykazuje działanie przeciwwirusowe i immunostymulujące. Oznacza to, że Groprinosin zwiększa odporność organizmu na patogeny – polecany jest więc szczególnie do stosowania w okresie zwiększonej zachorowalności na przeziębienie i grypę.

Sugerowany czas leczenia z wykorzystaniem leku groprinosin wynosi od 5 do 14 dni.

Groprinosin – zastosowanie

Pacjenci po lek ten sięgają najczęściej w czasie, gdy występuje ryzyko chorób górnych dróg oddechowych i chorób grypopodobne. Lek ten wybierany jest więc szczególnie często jesienią i wiosną.

  1. Groprinosin można stosować wspomagająco u osób o obniżonej odporności, które cierpią na nawracające infekcje górnych dróg oddechowych. 
  2. Lek podaje się także pacjentom zakażonym wirusem ospy wietrznej i półpaśca (wywołanym przez Herpes varicella-zoster). 
  3. Preparat ten można stosować również wspomagająco podczas leczenia chorób wywołanych przez inne grupy wirusów.
  4. Stosowanie leku przynosi też dobre efekty w leczeniu zakażeń skórnych i błon śluzowych wywołanych przez wirus opryszczki pospolitej (Herpes simplex typu I lub II).

Groprinosin – dawkowanie i droga podania

Lek Groprinosin może być przyjmowany niezależnie od posiłku. Podaje się go drogą doustną, dzieląc na równe dawki. Jakie jest jego dawkowanie i w jaki sposób go przyjmować?

  1. W przypadku przyjmowania leku w postaci tabletek 500 mg zalecana jest dawka 50 mg na 1 kg masy ciała. Najczęściej u osób dorosłych oznacza to przyjmowanie 2 tabletek leku 3–4 razy na dobę. 
  2. Lek każdorazowo należy popić wodą. 
  3. Tabletki można rozkruszyć i rozpuścić w niewielkiej ilości płynu. Małym dzieciom oraz osobom, które mają trudności z przełykaniem tabletek, zaleca się jednak przyjmowanie leku w postaci syropu.
  4. Groprinosin w postaci syropu (250 mg/5ml) również należy przyjmować w stężeniu 50 mg na 1 kg masy ciała. Oznacza to, że maksymalna dopuszczalna u dorosłych dawka syropu to ok. 80 mg na dobę. Powinna zostać podzielona na 3–4 równe dobowe porcje. 
  5. Dawki syropu dla dzieci, które ukończyły 1. rok życia określono na opakowaniu leku. Znajduje się na nim tabela uwzględniająca masę ciała pacjenta w przedziale od 10 kg do 50 kg. Odpowiednią dawkę leku każdorazowo należy odmierzać załączoną do opakowania miarką.
Zobacz także:  Rutinoscorbin – działanie, dawkowanie, skutki uboczne. Jak zażywać Rutinoscorbin? Czy jest bezpieczny w ciąży? Podawanie leku Rutinoscorbin dzieciom

Szczególnym przypadkiem jest dawkowanie leku pacjentom z podostrym stwardniającym zapaleniem mózgu. Wówczas stężenie można zwiększyć do 100 mg na kg masy ciała, jednak stan takiego pacjenta przez cały czas powinien być monitorowany.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek powinni przyjmować lek z zachowaniem szczególnej ostrożności. Równie uważnie Groprinosin powinni stosować pacjenci, u których wystąpiły w przeszłości kamienie nerkowe albo napady dny moczanowej.

Groprinosin – przeciwwskazania do stosowania

Tego preparatu nie powinni przyjmować pacjenci, u których stwierdzono uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek inny składnik leku. Nie podaje się go również pacjentom w czasie ataku dny moczanowej oraz osobom ze zwiększonym stężeniem kwasu moczowego we krwi (wykazanym w badaniach krwi).

Leku powinny także unikać kobiety w ciąży oraz karmiące piersią. Wynika to z braku informacji potwierdzających, że jest bezpieczny dla rozwijającego się płodu.

Groprinosin – możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, także Groprinosin może wywoływać działania niepożądane. Należą do nich m.in. reakcje alergiczne objawiające się wysypką, świądem, obrzękiem twarzy, warg, języka i gardła. Bardzo rzadko mogą także pojawić się takie skutki uboczne stosowania leku takie jak jak trudności w oddychaniu, świszczący oddech, bóle w nadbrzuszu, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk warg i skóry twarzy, powiek, języka lub gardła), pokrzywka, reakcja alergiczna, reakcja anafilaktyczna (reakcje alergiczna obejmująca całe ciało), wstrząs anafilaktyczny, zaczerwienienie skóry (rumień).

Do częstych działań niepożądanych należą: 

  • zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi lub w moczu;
  • bóle i zawroty głowy;
  • bóle brzucha;
  • nudności (z wymiotami lub bez);
  • zmęczenie lub złe samopoczucie;
  • podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych lub stężenia azotu mocznikowego we krwi;
  • świąd skóry;
  • wysypka skórna (jako pojedynczy objaw), bóle stawów.

Wystąpić mogą również biegunka, zaparcia, senność lub trudności w zasypianiu (bezsenność), nerwowość. wielomocz.

Zobacz także:  Dexilant – zastosowanie, możliwe działania niepożądane

Zobacz też:
Archiwum: lipiec 2022

Udostępnij

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *