Tardyferon jest lekiem, który stosuje się w przypadkach niedoborów żelaza. To środek, który można kupić wyłącznie na receptę, po wypisaniu jej przez lekarza. Sprawdź, jaki jest skład tego leku, jakie dawki należy przyjmować i co stanowi przeciwwskazanie to jego przyjmowania.
Tardyferon – co to jest?
Tardyferon jest lekiem, który zawiera siarczan żelaza II, czyli Ferrosi sulfas. Ponadto znajdują się w nim substancje pomocnicze:
- maltodekstryna;
- kopolimer metakrylanu amonu 30% dyspersja typ A;
- kopolimer metakrylanu amonu 30% dyspersja typ B;
- celuloza mikrokrystaliczna;
- cytrynian trietylu;
- dibehenian glicerolu;
- talk;
- otoczka tabletki: cytrynian trietylu, Sepifilm LP010, tlenek żelaza czerwony E 172, tlenek żelaza żółty E 172, dwutlenek tytanu E 171.
Żelazo to jeden ze składników mioglobiny oraz enzymów oddechowych. Ponadto część pierwiastka jest wykorzystywana do produkcji hemoglobiny, a reszta gromadzi się w tkankach śledziony i wątroby. Siarczan żelaza, który stanowi składnik leku, zbiera się w górnym odcinku jelita cienkiego i dwunastnicy. Żelazo, które nie zostanie wchłonięte, wydalane jest wraz z kałem. Lek Tardyferon ma postać tabletek o przedłużonym uwalnianiu.
Tardyferon – zastosowanie
Lek ten przepisuje się osobom zmagającym się z niedokrwistością wywołanym niedoborami żelaza. Te mogą występować w przypadku zwiększonego zapotrzebowania albo przewlekłej utajonej utraty krwi. Tardyferon stosowany jest także przez kobiety ciężarne, karmiące piersią i będące w połogu. Niekiedy przyjmują go również młodzi ludzie, będący w okresie wzrostu.
Tardyferon – dawkowanie i droga podania
Tardyferon należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty albo instrukcjami, które są zawarte w recepcie. Lek podawany jest doustnie, w trakcie posiłku lub po nim. Tabletkę należy przełknąć, popijając dużą ilością wody. Nie można natomiast przetrzymywać jej w ustach ani żuć.
Niektóre potrawy mogą obniżać wchłanianie żelaza przez organizm. Warto zatem zachować minimum 2 godziny odstępu między przyjęciem tabletki a spożyciem:
- białek jaj;
- wapnia (znajduje się np. w mleku);
- polifenoli (znajdują się w herbacie, kawie i czerwonym winie);
- kwasów fitynowych (znajdują się w produktach zbożowych).
Dawkowanie zależy od przyczyn, dla których przyjmuje się Tardyferon.
W przypadku niedokrwistości i niedoboru żelaza, przyjmuje się 1–2 tabletki na dobę. Czas korygowania problemów wynosi 3–6 miesięcy. W przypadku doświadczania dalszych niedoborów i niedokrwistości, należy skonsultować się z lekarzem, który zaleci przedłużenie przyjmowania tabletek.
Stosowanie profilaktyczne zależy od stanu zdrowia pacjenta. Jeżeli doświadcza on utajonych niedoborów żelaza, należy przyjmować 1 tabletkę, codziennie lub co dwa dni. Ciężarnym kobietom w 4 miesiącu lub 2 i 3 trymestrze zaleca się natomiast stosowanie 1 tabletki co dwa dni. Podczas karmienia piersią należy zasięgnąć porady lekarza.
Tardyferon – przeciwwskazania do stosowania
Chociaż Tardyferon jest bardzo skutecznym lekiem dla osób zmagających się z niedokrwistością albo problemami z niedoborem żelaza, nie powinien być stosowany przez każdego. Wśród przeciwwskazań do jego przyjmowania można wskazać:
- niedokrwistość oporną na leczenie;
- niewydolność szpiku kostnego;
- niedokrwistość tarczowatokrwinkową;
- nadmiar żelaza w organizmie (hemochromatoza);
- nadwrażliwość lub uczulenie na którykolwiek składnik leku.
Tardyferon – możliwe działania niepożądane
Podobnie jak w przypadku każdego leku, podczas stosowania Tardyferonu możliwe jest wystąpienie skutków ubocznych. Działania niepożądane klasyfikuje się jako te, które występują bardzo często (u ≥1/10 osób), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000) i te, w przypadku których liczba wystąpień jest nieznana.
Częste działania niepożądane występujące po zastosowaniu Tardyferonu to:
- biegunki lub zaparcia;
- ból brzucha;
- uczucie pełnego żołądka;
- nudności;
- ciemne zabarwienie stolca.
Niezbyt częste skutki uboczne to:
- dyskomfort i ból w nadbrzuszu;
- obrzęk krtani;
- nieprawidłowe stolce (naprzemienne biegunki i zaparcia);
- świąd i wysypka rumieniowa;
- wymioty;
- niestrawność;
- ostre zapalenie żołądka.
Skutki uboczne, których częstość występowania jest nieznana, to:
- reakcje alergiczne (rumień, wysypka, pokrzywka), złe samopoczucie, trudności w oddychaniu;
- zapalenie dziąseł;
- zabarwienie zębów i przewodu pokarmowego;
- ziarniak płuc;
- martwica płuc.
Producent leku zastrzega możliwość wystąpienia również owrzodzenie gardła i przełyku, oraz owrzodzenie oskrzeli (kiedy tabletka dostanie się do dróg oddechowych). W razie nieprawidłowego połknięcia Tardyferonu zalecane jest jak najszybsze udanie się do lekarza lub szpitala.
Zobacz też:
- Vigantol – dawki, droga podania, skutki niepożądane
- Xarelto – jak działa? Kiedy go stosować?
- Nifuroksazyd – co to jest? Preparat na biegunkę dostępny bez recepty. Dawkowanie, przeciwwskazania i skutki uboczne
- Pyrantelum – zastosowanie, dawkowanie, działania niepożądane. W jakim celu zażywa się Pyrantelum? Czy jest bezpieczny dla dzieci i kobiet w ciąży?
- Sinecod – zastosowanie, dawkowanie, przeciwwskazania
- Validol – zastosowanie, dawkowanie i przeciwwskazania do stosowania
- Urosept – zastosowanie, dawkowanie, przeciwwskazania
- Acodin – zastosowanie, dawkowanie, działania niepożądane. Kto może zażywać Acodin? Czy jest bezpieczny dla kobiet w ciąży?