Tlenoterapia bierna u pacjentów zarażonych wirusem SARS-CoV-2 powinna być stosowana jeśli istnieją wskazania do jej zastosowania.
W przypadku duszności o łagodnym przebiegu należy do tego wykorzystać cewnik donosowy, który jest zakładany na twarz pacjenta, a później na wierzch jest zakładana maska chirurgiczna. Maksymalny przepływ tlenu z wykorzystaniem cewnika donosowego u takich pacjentów to 3 l/min.

Jeśli duszność jest umiarkowana, należy wdrożyć tlenoterapię bierną za pomocą maski tlenowej z rezerwuarem tlenowym w przepływie maksymalnym 6 l/min, po wcześniejszym wypełnieniu rezerwuaru tlenowego i stałej kontroli jego wypełniania w trakcie suplementacji tlenem. Podaż tlenu w takim przepływie dla tego typu maski jest granicznym przepływem, lecz jeśli duszność ma ciężki charakter, należy dostosować jego przepływ do zapotrzebowania pacjenta, nie wykluczając maksymalnego możliwego przepływu dla tego rodzaju maski. Modyfikacja tlenoterapii w tej sytuacji polega na założeniu maski chirurgicznej na twarz pacjenta, zakrywając usta i nos, po czym zakłada się maskę tlenową z wypełnionym rezerwuarem tlenowym.

U pacjentów z podejrzeniem lub potwierdzonym COVID-19 należy unikać nebulizacji, która niesie ze sobą zwiększoną produkcję i transmisję aerozolu.